Dragan Stojković “Bosanac”
Volio je harmoniku više nego dječačke igre, skoro čak i kupanje u zelenoj Neretvi. Dok su njegovi drugari provodili vrijeme u igri, Dragan je danonoćno i uporno svirao, prebirajući po tipkama svoga instrumenta. Na pozive drugara da idu u provod odgovarao bi lakšim ili bržim muziciranjem.
I tada je svirao divnu muziku-onu koja plijeni i zaustavlja dah, a mladalačku energiju crpio je iz bistre Neretve.
Životni poziv profesionalnog muzičara ga vodi u Beograd, ali tri njegove ljubavi ga vežu i uvijek vraćaju u Konjic-susreti sa prijateljima iz Ansambla, supruga Dunja, koja je djevojka s Neretve i strast za ribolovstvom na zelenoj rijeci.
Emil Bakoš
Industrijski razvoj i “Igman” su doveli stručnjake različitih zanimanja iz raznih krajeva. Čika Jan je Emila dovodio na časove sviranja jer sitni dječak nije mogao nositi teški instrument i jer je gospodin Bakoš svim srcem učestvovao u muzičkom obrazovanju svoga sina. Svaki dan, kada bi došao s posla, Emil bi mu ponovio šta je taj dan vježbao i tako bi imao duplo više sati za učenje novih melodija.
Na takmičenju u Bugarskoj, Emil je proglašen najboljim mladim harmonikašem.
Elektro-inžinjer po zanimanju, sa porodicom živi u Konjicu. Strastveni planinar i, iznad svega, muzička ikona Konjica.
saznajem.ba
